Zonnetje schijnt & we zijn begonnen!

Het zonnetje schijnt, in ieder geval tijdelijk, en we zijn van start. Onder leiding van de onvolprezen hulpmentoren uit klas 5 zijn we bezig met samenwerkingsopdrachten: eerst allerlei gekke 'repeat after me'- spelletjes en dan het serieuze werk. Langzaam begint het grut te snappen dat als wij zeggen: 'hard schreeuwen', dat we dat dan ook menen. Voor lul staan is prima: even door die grenzen heen, even beseffen dat ze allemaal gewoon kleine smurfen zijn die moeten wennen aan het feit dat op het Barlaeus iedereen gewoon mee doet, zonder piepen.

Moet overigens zeggen dat ze weinig piepten over het feit dat ze middenin de opbouw van de tenten drijf regenden :)

Zo dus verder met samenwerkingsopdrachten: rollen door het natte - 'ieuw, er ligt paardenpoep' (klopt en veel ook)  - gras, uit knopen komen, elkaar vertrouwen door door de handenhaag te rennen, aan elkaar zitten (binnen het betamelijke uiteraard) en uiteindelijk mikken we op het ultieme doel: over de handen gaan. Prachtig hoe de hulpmentoren, die vier jaar geleden zelf nog de kleintjes waren, nu de besmuikte eersteklassers erdoorheen trekken met vol enthousiasme, ze aanmoedigen en ze doen groeien. Enige trots op onze vijfdeklassers kan me niet ontzegd worden.