Kookwedstrijd, deel 2

We gaan inmiddels wel een beetje dood en zijn nog niet op de helft. Een toetje zou er inmiddels wel in gaan, maar het wordt 

• Paella van Los Chicas. We geven toe dat wij vast van de generatie zijn die nog niet erkenden dat zout slecht voor de mens is, hoor, maar her en der een snufje zou zoveel helpen.
• De Rode Redders zijn terug: aambeien op toast. Beschuit, aardbeien, slagroom, een macaron. Macarons voor eeuwig verpest, helaas, de associatie met aambeien gaat nooit meer weg.
• De Zyass zijn retour met de herfstpasta: kip, pasta,oesterzwammen (!) en basilicum. Geserveerd met een tequila-inspired zomerdrankje met een citroentje. Zonder tequila. We weten niet of we teleurgesteld of blij zijn  over zulke keurige kinderen. Het is overigens wederom verbazend goed, we vechten om het bord.
• No rest for the wicked, however, de Maffioso serveren ons een prachtig opgemaakt bordje pasta pesto. Blijft pasta pesto, maar ja, daar heb ik mijn halve studententijd op doorgebracht, dus niks mis mee.
• De Marios brengen een bord pasta met eerst een twijfelachtig verhaal over dat het in de wc is ontworpen, maar dat blijkt gelukkig vanwege Mario. Misten de connotatie, maar ook dit is werkelijk prima en er zit zout in!!! 
• De supervegas komen terug met het toetje: Oreos, aardbeien, warme chocola. Kerstig en dat blijkt ook achteraf het thema: springrolls voor hoofd, zomerse salade als voor & kerst als toetje. Drie seizoenen in een half uur, zo worden we vlotjes oud.
• De Internationals komen met een Yingyang toetje - prachtig opgemaakt, maar het blijft chocoladesaus met slagroom :)
• Itabarla komt met zure matten op een stokje & wafels - vreemd, maar toevallig zijn we dol op zure matten.

Hoewel we nog drie hoofdgerechten moeten, regent het ondertussen toetjes - kotsmisselijk is inmiddels zacht uitgedrukt. Er bevindt zich een brij van pesto, tomatenpuree en zure matten in mijn maag & that is not a pretty mix.

• De Europaatjes brengen een bordje pasta met tomatensaus en basilicum. Kan er niks spannends meer over verzinnen...
• De Pittige Paprika's, echter, komen met gevulde paprika's: passend qua naam & out of the ordinary. Het ziet er prachtig uit. In de paprika bevindt zich pasta carbonara & dat is eigenlijk een verbazend goede combinatie.
  
• Pannenkoeken van de Multilanders; knap, want ze zijn dun en lekker!
• Laatste gerecht van de Zyass: de verwachtingen zijn hooggespannen, want totnogtoe knallen ze echt met hun gerechten. We eten zoete besneeuwde winteroesters met parels: Oreos met een witte pepernoot erin. In dit geval is de naam helaas beter dan het gerecht.
• Van Mario ontvangen we 'Tres strati perfetti': zelfgebakken bastognekoek (de leugens nemen hand over hand toe), slagroom van zelfgemolken melk van koe Betsy, aardbei en munt. Mooi geserveerd in een chique glas & lekker.
• Van de Chicas krijgen we een fruitsalade, maar helaas heeft klimaatverandering ertoe geleid dat de peren en de perziken minder rijp zijn dan gepland. Het idee is goed en de sinaasappel is heerlijk.

We kunnen niet meer. Nog vier toetjes. Moed der wanhoop. 

• Cocaineballetjes van de Maffioso: Italiaanse vlag-cakepop met een kilo witte chocola eromheen. Zelden zo hard gelachen, want de chocola was superglue, het deeg niet gebakken en daarmee volslagen onmogelijk om op te eten. Niet door te slikken, niet uit te spugen. De foto spreekt boekdelen. Gelukkig hadden de leerlingen zelf dezelfde ervaring.