Zwemmen!

Men is onderweg naar de zwemplek na een goeie twee uur samenwerken en heel veel waterbreakjes. De rust... We kunnen in ieder geval stellen dat de klassen elkaar inmiddels een stuk beter kennen: alle remmen zijn los, alle schroom is eraf, ze hebben ontdekt dat aan elkaar zitten echt wel meevalt en dat de de middelbare school minder eng is dan ze dachten. Wat wil een mens nog meer.

Voor wie zich afvraagt of de kinderen ook een momentje rust hebben: nee. We zorgen er juist voor dat ze heel weinig vrije tijd hebben en veel verschillende dingen met elkaar moeten doen in wisselende samenstellingen onder leiding van de briljante hulpmentoren. Op die manier ontstaan er niet direct allerlei hiërarchische constructies in de klas, wordt iedereen aangesproken op zijn of haar talenten en worden die ook zichtbaar voor de anderen in de klas. Daarnaast is het ook gewoon heel leuk...

Grappig, ik merk dat de hulpmentoren onbewust steeds allerlei gezellige epitheton ornansen van me krijgen: klopt. Het is onmogelijk een kamp te doen zoals wij dat willen zonder hun steun. We prijzen ons gelukkig met zulke leerlingen.